samotny koder vs. mąż programista
A w domu? Miłe klepanie kodu? Oj nie... Obowiązki! Małżeństwo to wielka próba dla każdego programisty. Siedzenie do 02:00 już nigdy nie będzie rutyną, lecz raczej wyzwaniem. Co można zrobić pomiędzy 19 a 23? NIC!
Samotny nocny koder zrobi sobie w najlepszym przypadku kilka "kanapek", nie brudząc nie potrzebnie talerza (weźmie ten, który sprawdza się od tygodnia). Gorącą herbatę zastąpi byle jakim sokiem z kartonu. Nie będzie się trudził nawet tym, by nalać sobie go do szklanki... przecież jak siądzie do komputera, to nie będzie wstawał znowu do lodówki... weźmie cały kartonik ze sobą.
A jak to wygląda z perspektywy programisty - męża? Kolacja jakże inna... przyjemniejsza. Wszystkie tależe czyste. Herbata gorąca i czekająca już na spożycie. Kolacja spożywana nie przed monitorem lecz w kuchni przy stole. A podczas spożywania pokarmu człowiek robi co? Synchronizuje z drugą osobą informacje na temat wydarzeń i przeżyć z konkretneto dnia. No fajnie, tylko że to nie jest programowanie!!!
Kiedyś bardzo często zdarzało mi się programować..... z nudów. Teraz bym mógł sobie napisać kawałek programu, potrzebuję ustawić sobie cały dzień pod ten moment. Muszę poinformować swoją małżonkę, że wieczorem nie powinna na mnie liczyć i muszę się modlić, by tego dnia nikt do mnie nie zadzwonił z pretensjami, że się nie odzywam, że mam wszystkich w dupie, że nawet nie daje znać, że żyję....
znalezione w Sieci. daje radę.
pozwalam przeczytać również to:- nowe miejsce pracy
- Na prigliadku, na prikusku
- przeszczep penisa
- przystanek tarchomin. wczoraj.
- dzień z życia pielęgniarki
Robert Kubica wywiad
jak dla mnie - normalnie rodzina Wujka Staszka, Mistrza Ciętej Riposty.
pozwalam przeczytać również to:- samotny koder vs. mąż programista
- jak obrać marchewkę?
- agnieszka frykowska zmienia imię
- mistrz kieliszka
- Agnieszka Wieszczek-Kordus, wywiad roku
dzień z życia pielęgniarki
znalezione w Sieci.
Przyglądam się moim koleżankom... nie każda odczuwa spełnienie... są i te rozgoryczone...
Możliwe, że wyobrażenie o pielęgniarce w białym mundurku... z uśmiechem na twarzy... z kartami zleceń w ręce... ma swoje odbicie w dużych oddziałach specjalistycznych czy klinikach... Nie wiem... ja nie znam takich miejsc...
Mój podopieczny to chory przygwożdżony do łóżka... zazwyczaj nie potrafiący zaspokoić swoich najprostszych potrzeb... nie potrafiący przełykać... poruszać rękoma... nogami... nie podrapie się samodzielnie po nosie... najczęściej milczy a jego spojrzenie jest nieobecne...
Mój podopieczny w stu procentach zależny ode mnie... od mojego poczucie odpowiedzialności... i obowiązkowości...
Moim obowiązkiem jest zrobić wszystko by niechciany przez bliskich... zniedołężniały, stary człowiek nie był sam w chwili śmierci...
Wieczorem podpisuję raport... zdejmuję przepocony fartuch z którego wyczytać nierzadko można całodzienne menu moich pacjentów...
jest też coś o ryzyku zawodowym:
Kiedy zdarzyło się, że zupełnie logiczny, agresywny pacjent użył wobec mnie wulgaryzmów i zamachnął ręką usłyszałam, że to moja praca i ryzyko zapisane w wykonywany zawód...
Niegrzeczne zachowanie i roszczeniowość rodzin chorych stało się niemal codzienną normą... brak ich kultury i wykrzykiwanie nad moją głową też mam traktować jako ryzyko zapisane w mój zawód...
[...] humory zarozumiałych lekarzy to nierzadkie towarzystwo w trudzie codziennego dnia pielęgniarki... ryzyko wpisane w zawód ??
taaaa.. znam to skądś..
pozwalam przeczytać również to:- bóg tak chciał
- nie będziemy donosić
- górnik bez pracy
- jak usunąć konto w banku [walka z betonem]
- przyjacielu ustąp miejsca
pomoc ofiarom katastrofy
wczoraj (patrz data wpisu) roztrzaskał się samolot rządowy.
informacje prasowe są bardzo niespójne, nawet po upływie 24 godzin od tragedii. zginęli wszyscy, jednak liczba ofiar waha się od 96 do 132. jeśli idzie o miejsce katastrofy jedni twierdzą, że samolot rozbił się przed, inni że za lotniskiem.
usłyszałem również, że:
należy pomóc materialnie rodzinom ofiar
no nie wiem.. przy całej powadze sytuacji, tak wewnętrznie, to chuj mnie strzelił..
pozwalam przeczytać również to:- bajka o tym, jak Wrona wylądował
- weekend bez ofiar
- bóg tak chciał
- onet nie działa
- samotny koder vs. mąż programista
Komentarz miesiąca
Najnowsze komentarze
- Mohib on flupy z pizdy
- Wojciech Piotrowicz on dorabianie kluczy tanio warszawa
- Tmq on dorabianie kluczy tanio warszawa
- Zava on akcyza na paliwo
- Wojciech Piotrowicz on obama w Warszawie
- Sebaloz on obama w Warszawie
- żona on jak ukraść piwo..?
- Anonymous on trik z mlekiem. milk trick.
- żona on wyprany pendrive
- Anonymous on złote tarasy przecena
Tagi
seks śmierć 10 film choroba kobieta rok 3 czas dupa 4 tydzień stolica życie samolot przeczytane pieniądze dzień koniec warszawa miesiąc kurwa kolor kraj akwarium fabryka żona dziecko 2 samochód wybory chuj praca Kaczyński godzina prezydent 1 miasto Polska mężczyznaKategoie
- akwarium (39)
- bartoszyce (12)
- dialogi (9)
- fabryka (28)
- film (10)
- humor (79)
- idiomy (3)
- me myself and I (96)
- muzyka (51)
- news (200)
- niedziela (46)
- polszczyzna (6)
- przemyślenia (149)
- ps3 (6)
- sport (9)
- video (202)
- warszawa (59)
- ztm (6)
Archiwum
- August 2012 (1)
- July 2012 (1)
- June 2012 (6)
- May 2012 (1)
- April 2012 (3)
- March 2012 (4)
- February 2012 (4)
- January 2012 (7)
- December 2011 (5)
- November 2011 (9)
- October 2011 (8)
- September 2011 (2)
- August 2011 (6)
- July 2011 (2)
- June 2011 (8)
- May 2011 (9)
- April 2011 (14)
- March 2011 (13)
- February 2011 (18)
- January 2011 (19)
- December 2010 (21)
- November 2010 (16)
- October 2010 (26)
- September 2010 (35)
- August 2010 (25)
- July 2010 (20)
- June 2010 (39)
- May 2010 (69)
- April 2010 (78)
- March 2010 (114)
- February 2010 (111)
- January 2010 (38)
Ziarnica.pl
- An error has occurred; the feed is probably down. Try again later.